Páginas

maandag 17 februari 2014

De eerste bloeiende orchideeën en andere wilde bloemen van 2014:




Tot mijn groot genoegen heb ik afgelopen 8 februari al weer de eerste bloeiende orchideeën van het nieuwe jaar in het Cantabrisch Gebergte mogen aanschouwen. Vanwege de relatief zachte en vochtige winter zijn ze zelfs ruim een week eerder dan het afgelopen jaar. Het natuurlijk gaat nog niet om orchideeën die al volle bloei staan, maar wel om aren waar al verscheidene bloemen aan prijken. Over welke orchidee gaat het nu eigenlijk? Wel over de reuzenorchis of Himantoglossum robertianum. De naam reuzenorchis is te danken aan het forse formaat dat deze orchidee die wel een hoogte van 1 meter kan bereiken. Als een orchidee niet in bloei staat is het vaak heel moeilijk om vast te stellen om welke soort of zelfs om welk geslacht het gaat. Desondanks zijn enkele soorten met enige oefening wel uit elkaar te houden. De praktijk is hierbij van het grootste belang omdat sommige kenmerken te maken hebben met bladkleur en bladvorm, waarbij natuurlijk speciaal de kleur moeilijk is uit te leggen.

LEES VERDER EN GENIET VAN DE FOTO´S. 

woensdag 5 februari 2014

Liebana, een mediterrane vallei midden in het Cantabrisch Gebergte.


Liebana, een mediterrane vallei midden in het Cantabrisch Gebergte



Bij ons op de Spaanse Hoogvlakte zijn de dagen momenteel vrij koud. Echter, middenin het Cantabrisch Gebergte bevindt zich een laaggelegen vallei die geheel omgeven is door meer dan 2000 meter hoge bergen.
Deze vallei heet de Liebana en ligt aan de voet van de Picos de Europa, een kalkgebergte dat al in 1918 tot het eerste nationale natuurpark van Spanje is uitgeroepen. De omringende bergen houden de wind en de regen weg, terwijl de lage ligging zeer ten goede komt aan de gemiddelde temperatuur. Liebana is gezegend met een voor het Cantabrisch Gebergte uniek en mediterraan klimaat, hetgeen ook in de begroeiing duidelijk naar voren komt.


LEES VERDER EN GENIET VAN DE FOTO´S.

maandag 3 februari 2014

De bufones van de kust van Asturias



Zoals beloofd in de vorige post komen nu de bufones en de Asturiaanse zeekust aan de beurt. Vanwege de regen en het spatwater zijn de meeste foto´s helaas mislukt of van slechte kwaliteit, maar ik heb toch nog een redelijke selektie kunnen maken, geloof ik. Overigens zijn we het afgelopen weekend nog terug geweest met een spektakulair resultaat, vooral wat betreft de Bufones van Pría, maar deze zullen apart worden behandeld in de nabije toekomst. 
De bufones zijn gaten, spleten en zelfs echte putten die in verbinding staan met de zee via een uitgebreid grottenstelsel. De golven slaan deze grotten binnen en de daar aanwezige lucht wordt samengedrukt en met geweld en hard geloei door de bufones naar boven geblazen. Dit proces heeft aanleiding gegeven tot de naam bufones: volgen het woordenboek betekent bufar "el resoplar con fuerza del toro", oftewel "het harde en felle snuiven of loeien van de stier". Tijdens grote golfslag is het geblaas tot op kilometers afstand te horen, maar ook gedurende de zomer en kalm weer blazen de meeste bufones. Het verschil is dat als er een flinke deining staat de bufones ook hoge kollommen waterspray de lucht inspuiten en in enkele gevallen zelfs enorme plenzen water. Bufones in actie is werkelijk een geweldig spektakel en daarom is het haast verbijsterend dat het buiten de provincie Asturias een bijna onbekend verschijnsel is. Ik woon op ongeveer 140 kilometer afstand van de bufones en in mijn dorp weet vrijwel niemand wat de bufones zijn.

LEES VERDER EN GENIET VAN DE FOTO´S.